ΑΤΙΣ ΥΒΡΙΣ ΝΕΜΕΣΙΣ Η Γιώτα , εκείνο το απόγευμα , έφτασε τρεκλίζοντας στο κατώφλι του σπιτιού της , με πένθιμο πνεύμα , με πένθιμο σώμα . Αργά , αργά σέρνοντας τα πόδια της , προχώρησε με κόπο στο χωλ και χώθηκε λαχανιασμένη στη πρώτη πολυθρόνα του μικρού κερκυραϊκού σαλονιού . Ένοιωσε τα πράγματα του σπιτιού ένα γύρω να σαλεύουν , να αλλάζουν θέση και προορισμό . Νόμιζε πως χίλια σφυριά της χτυπούσαν το κεφάλι και δεν μπορούσε να ξεφύγει , σαν να είχε ξεσπάσει ξαφνική καταιγίδα σε όλο της το είναι . Έπεσε η πρώτη αστραπή , όταν άκουσε για την λιποθυμία της Τούλας και έτρεξε στο νοσοκομείο να την προλάβει . Την αγαπούσε την Τούλα , την πονούσε από μικρό παιδί , ήταν αδύνατον να μην την αγαπάει .¨Όμως με όλα όσα είχαν συμβεί τα τελευταία χρόνια , μετά τον θάνατο της Κατερίνας , δεν την άντεχε . Ο πρώτος κεραυνός εν αιθρία , ήταν το τηλεφώνημα της Σόφης από κάποιον ντετέκτιβ Ιωάννου . Αγγέλου Γιώργος , αυτό το όνομα δυναμίτης , δεν προλάβαινε πια η μια βροντή να ακουσ
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που κοινοποίησες και τον δικό μου διαγωνισμό. Αν θέλεις να συμμετέχεις μη ξεχάσεις να μου αφήσεις όνομα και επίθετο για να σε συμπεριλάβω στην κλήρωση για τις προσκλήσεις. Φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή